Ο κάθε αλαζόνας ημιαγράμματος έχει την πεποίθηση ότι όλες οι γνώσεις είναι προσιτές στο διαδίκτυο με το πάτημα ενός κουμπιού:
από τον Φειδία Παναγιώτου που εκλέχτηκε ευρωβουλευτής στην Κύπρο χωρίς να ξέρει τι είναι το Ευρωκοινοβούλιο μέχρι τον Κασσελάκη που παραδέχεται δεν ξέρει τίποτε αλλά κάνει για πρωθυπουργός γιατί «μαθαίνει γρήγορα».
(Βέβαια αν τον ρωτήσεις και τώρα αμφιβάλλω αν ξέρει βασικά άρθρα του Συντάγματος… )
Μεσα στα πλαίσια του ξερολισμού είναι και η Ιατρική και κυρίως οι παθολογικές ειδικότητες:
Οι ξερόλες θεωρούν πως τα βρίσκουν όλα στο διαδίκτυο.
Οι χειρουργικές ειδικότητες κάπως διασώζονται γιατί το διαδίκτυο δεν χειρουργεί, ακόμη.
Βέβαια όσοι ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να γίνει κάποιος καλός Παθολόγος - ή νευρολόγος, ή καρδιολόγος ή παιδίατρος - εκτιμούν την δουλειά τους… αλλά είναι λίγοι.
Οι περισσότεροι αυτοσχεδιάζουν και απλά εκνευρίζουν με παρεμβάσεις τους πραγματικούς γιατρούς που προσπαθούν να κάνουν την δουλειά τους.
Μάλιστα οι γιατροί, όσο πιο διαβασμένοι είναι, τόσο πιο επιφυλακτικοί είναι…. και τόσο πιό πολύ αμφιβάλλουν… αφού έχουν επίγνωση της πολυπλοκότητας και της μικρής προβλεψιμότητας της πορείας των νόσων.
Όλοι οι άλλοι είναι αυτάρεσκοι και ξερόλες.
Μόνο όταν στραβώσει το πράγμα και πάει ο άρρωστος κατά διαόλου, κατεβάζουν τα αυτιά και μουρμουρίζουν ηλίθια επιφωνήματα απορίας.
Για λίγο.
Μέχρι να πεθάνει ο επόμενος άτυχος.
