Παρατηρώ τους ίδιους ανθρώπους κάθε μέρα:
μιά μικρή σοβαροφανής έχει συνεχώς κολλημένο στο αυτί της ένα κινητό, λες και είναι υπουργός σε περίοδο κρίσης και επικοινωνεί με τις υπηρεσίες…
…ένας άλλος σαρανταπεντάρης ακούει συνέχεια μουσική ραπ από το κινητό λες και τώρα θα διαμαρτυρηθεί για την κοινωνική δυσλειτουργία…
Κάτι άλλοι πάντα πρέπει να περιβάλλονται από φίλους- δεκανίκια, γιά να νιώθουν ασφαλείς…
Όποιος δεν μπορεί να κάτσει καλά και ήσυχα με τον εαυτούλη του , να νιώσει ποιός είναι και γιατί υπάρχει, χρειάζεται δεκανίκια ύπαρξης.
Μόνο που είναι τοξικά :
δεν μολύνουν μόνο τον ίδιο αλλά και τους γύρω.
Καλά το είπε ο μεγάλος μαθηματικός και θεολόγος Πασκάλ:
μεγάλο μέρος της ανθρώπινης δυστυχίας οφείλεται στην αδυναμία του ανθρώπου να κάτσει ήσυχα μόνος του σε ένα δωμάτιο.
