…οι ερωτικές ιστορίες των μεσηλίκων είναι πιό πολύπλοκες και πιό συναισθηματικά μπερδεμένες, από αυτές των νέων.
Οι πιτσιρικάδες έχουν μικρό ερωτικό παρελθόν, λίγες ουλές από παλιά τραύματα και, φυσικά, περισσότερη και αυθεντικότερη βιολογική ορμή.
Είναι πιο φρέσκα και νόστιμα υλικά γιά την παρακευή της συνταγής.
Έτσι, ενώ πάντα μου ´ρχονται μπροστά μου τέλεια περιστατικά ερωτευμένων μεσηλίκων που μπορούν να βγάλουν πλοκή, ενδιαφέρον , πόνο και γέλιο, τελικά αυτές τις ιστορίες, δεν τις γράφω.
Θεωρώ ότι θα μείνει μιά πικρή, τελική γεύση.
Είναι κάτι που δεν το θέλω:
δεν μου αρέσει να αυξάνω τον συνολικό πόνο του κοσμάκη.
Αυτά σκεφτόμουν βλέποντας ένα κακοπαθημένο εξηνταφεύγα να κάνει σχέδια οικοδόμησης του «τέλειου σπιτικού» με μιά απαιτητική σαρανταπενηντάρα.
Μου προκαλεσε αντιφατικά αισθήματα οίκτου και περηφάνειας:
η ζωή ελπίζει πάντα αν και νικάει σπάνια.
Δεν ξέρω.
…ισως, τελικά, πρέπει να γράψω ιστορίες ευτυχισμένων μεσηλίκων.
Αυτά θέλει η πιάτσα.
Ιστορίες πάθους με γλυκερό χάππυ έντ.
Οι πιο επιτυχημένοι έμποροι , είναι οι έμποροι ναρκωτικών.