…αγαπητοί ασθενείς,
όταν πεθαίνετε στο νοσοκομείο, να προσέχετε από τι πεθαίνετε.
Αν αυτοκτονήσετε, θα μπλέξει ο ψυχιάτρος και θα έχει ενοχές.
Αν πέσετε και σπάσετε το κεφάλι σας, μπορεί να μπλέξει ο νευρολόγος, ο παθολόγος, ακόμη και η νοσοκόμα που δεν σας πρόσεξαν η δεν προέβλεψαν επιπλοκές.
Αν πάθετε πνευμονική εμβολή, φταίει που ισως δεν πήρατε προληπτικά ηπαρίνη.
Αν κάνετε αιμορραγία, προφανώς φταίει ακριβώς επειδή πήρατε ηπαρίνη.
Γενικά, προσέξτε από τι πεθαίνετε.
Ένα σωρό άνθρωποι μπορεί να μπλέξουν εξαιτίας σας..
Και αν δεν μπλέξουν νομικά, μπορεί να μπλέξουν ψυχολογικά:
να νιώθουν ντροπή και ενοχές.
…ενοχές γιατί δεν έκαναν κάτι, γιατί δεν προέβλεψαν κάτι, γιατί έγινε κάτι στραβά.
Ένα σωρό λόγοι υπάρχουν, για να έχει κάποιος γιατρός, ενοχές.
Δε λέω ότι ιατρική είναι η μόνη σκατοδουλειά που υπάρχει στον κόσμο.
Υπάρχουν ένα σωρό σκατοδουλειές.
… είμαι βέβαιος.
Απλά μιλάω για την σκατοδουλειά της ιατρικής γιατί είναι η μόνη δουλειά που ξέρω και έχω ασκήσει 40 χρόνια.
Πολλοί νομίζουν ότι με την ιατρική και την άσκηση της ιατρικής έχεις συχνές εμπειρίες με ψυχολογικές επιπλοκές, κατάθλιψη και άγχος.
Κατάθλιψη, συχνά…κυρίως σαν κατάληξη της θλίψης που νιώθεις για την συνεχή κακή πορεία των ασθενών σου απο δύσκολες και ανίατες αρρώστιες, για την αδυναμία που νιώθεις να τους βοηθήσεις όλους, για την εξάντληση , για την έλλειψη επαρκούς χρόνου να αφιερώσεις στον ασθενή και στον εαυτό σου.
Ναι , και το άγχος και η κατάθλιψη είναι πολύ συχνά ψυχολογικά συνοδά συμπτώματα της άσκησης του ιατρικού έργου.
Αλλά… θα ήθελα να μιλήσω και για κάτι άλλο…. πιο αδιόρατο, πιο κρυφό, πιο άρρωστο και πιό ύπουλο , αίσθημα.
Την ντροπή.
Η ντροπή είναι πολύ συχνή τους γιατρούς…
… ειδικά στους πιο ευαίσθητους, τους πιό επιμελείς, τους πλέον εργατικούς και τελειοθηρικούς.
Οι καλοί μαθητές, αυτοί που θέλουν να είναι άριστοι, είναι αυτοί που έχουν την μεγαλύτερη αίσθηση καθήκοντος.
Οι γιατροί πολύ συχνά έχουν την ψυχολογία του καλού μαθητή.
…. γιατί υπήρξαν καλοί μαθητές.
Στην πλειοψηφία τους οι γιατροί υπήρξαν καλοί μαθητές και πολλοί απ’ αυτούς ήταν πρώτοι στην τάξη τους και στο σχολείο τους.
Ο καλός μαθητής έχει μια ιδιαίτερη ψυχολογία:
θέλει την επιβράβευση των γονέων, των δασκάλων των συμμαθητών αλλά και του εαυτού του.
Θέλει να είναι καλός γιά να τα έχει καλά με τον εαυτό του.
Αν ένας καλός μαθητής απορριφθεί σε ένα διαγώνισμα ή δεν τα πάει καλά σε κάποιο μάθημα, έχει περισσότερες ενοχές από ό,τι ένας μέτριος η κακός μαθητής.
Η αποτυχία είναι πιο οδυνηρή στον καλό μαθητή… από τον κακό μαθητή που την έχει συνηθίσει.
Ο Γιατρός είναι ένας πρώην καλός μαθητής που δεν ωρίμασε ποτέ.
Ένας πρώην καλός μαθητής που δεν αντέχει την αποτυχία και κάθε μια αποτυχία είναι ένα όνειδος που δεν το συγχωρεί στον εαυτό του.
Έχει την τάση να προβάλλει στον εαυτό του όλη την ευθύνη και να αγνοεί όλους τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που συνεισφέρουν στην αποτυχία. Ακόμα και οι ανίατες παθήσεις και οι συνήθεις, αναμενόμενες επιπλοκές - που κανείς δεν μπορεί να τις αποφύγει εντελώς - προκαλούν ενοχές.
Ο καλός μαθητής δεν αντέχει την κόλλα με τα κόκκινα σημάδια των διορθώσεων του δασκάλου.
Ο αυστηρός και απαίσιος δάσκαλος είναι χωμένος βαθιά μέσα του.
Ο καλός μαθητής δεν θεραπεύεται ποτέ.
Πλάτων Μανιάς