η σούπερ γουάου

 Το σύνδρομο της σούπερ γουάου γκόμενας

 

Η σούπερ γουάου γκόμενα, δεν είναι μιά κοινή ωραία γυναίκα: 

εκτός από ωραία γυναίκα είναι καταπληκτική σε πολλά άλλα, σχεδόν σε όλα. 

Συνήθως είναι ανάμεσα στα 25 και τα 45 και μπορεί να είναι ωραία σαν μοντέλο ή σαν ηθοποιός.

Έχει κάνει εντυπωσιακές σπουδές αλλά και καριέρα σε κάποιο εντυπωσιακό επάγγελμα. 

Μπορεί να είναι νευροχειρουργός, αστροφυσικός, ερευνήτρια της υποθαλάσσιας ζωής, μιά ειδική στις υπερβολικές συναρτήσεις, μιά ψυχολόγος ασπονδύλων η μιά εγκληματολόγος  ειδική στους σεξυ serial killers.

Συχνά έχει δραστηριότητα μεγάλη στα social media, έχει προσωπική ιστοσελίδα, και χιλιάδες followers και θαυμαστές. 

Δημοσιεύει τα επιτεύγματα της και παράλληλα βάζει φωτογραφίες σε σέξι πόζες, αποφασιστικές πόζες, κουλτουριάρικες πόζες οι οποίες δίνουν το μήνυμα ότι δεν έχει μόνο ένα καταπληκτικό μυαλό -υπερδραστήριο πάνω στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής και της επιστήμης-  αλλά και ένα σώμα το οποίο είναι ένα ζωντανό, αισθησιακό ηφαίστειο.

Το τελικό μήνυμα  είναι μια τεράστια υπόσχεση για πιθανές  πνευματικές αλλά και σωματικές ηδονές.

Αλλά, δυστυχώς, μόνον λίγοι εκλεκτοί  μπορούν να προσεγγίσουν ένα τέτοιο ηφαίστειο :

λιγοι θαρραλέοι, τολμηροί και ευφυείς, πολεμιστές και διανοούμενοι...δηλαδή κανένας. 

Και το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό: ελάχιστοι φτάνουν στην πηγή και γεύονται δροσερό νεράκι  και ακόμη πιό λίγοι είναι αυτοί που κατορθώνουν να μονιμοποιηθούν δίπλα στην πηγή και να πίνουν δροσερό νεράκι επί μακρόν.

 Και πηγή και ηφαίστειο πάει πολύ: ουδείς το αντέχει.

Καλύτερα νερό βρύσης.

πως θα γίνω ευρύτερα αποδεκτός

 Πρέπει να λες αυτά που θέλει ο κόσμος και να νομίζει ότι τα πιστεύεις κιόλας.

Δεν πρέπει να δημιουργείς εχθρούς και δεν πρέπει να κακολογείς κανένα. 

Εγώ τώρα αποφάσισα να γίνω κοινωνικά αποδεκτός και δημοφιλής στα κοινωνικά δικτυα και γιαυτό θα κάνω μιά δήλωση:

1)θα "αγαπάω και ας μην αγαπιέμαι" αφού μονο αυτό μετράει - η αγάπη…έστω και μονόδρομη- συμφωνα με διάσημη ποιήτρια.

2)θα λατρεύω τις γάτες και θα τους αγοράζω φρέσκα πνευμονάκια και συκωταρίτσες.

3)θα βγάζω συχνά τον σκύλο βόλτα  έστω και αν είμαι ξεθεωμένος και θα μαζεύω τις κουράδες του.

4)θα πίνω κάθε πρωί φρεσκοστυμένο  λεμόνι και μιά κουταλιά μέλι σε ένα ποτήρι ζεστό νερό.

5)θα υπογράφω όλα τα ψηφίσματα της AVAAZ για την υπερθέρμανση του πλανήτη και το λιώσιμο των πάγων.

6)θα είμαι πάντα μέσα στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς και των οικολογικών κινημάτων... απογοητευμένος μεν αλλά με θετική σκέψη

7)θα διαβάζω ερωτικά μυθιστορήματα αλλά θα το κρύβω και θα λέω ότι διαβάζω T.S.Eliot και Γιάλομ.

8)θα ιδρώνω στα γυμναστήρια για να είμαι φιτ.

9)θα τρώγω σούσι τα Χριστούγεννα και λακέρδα το Πάσχα αφού η κρεοφαγία είναι δολοφονία.

Ελπίζω όλα αυτά να αρκούν για ξεκίνημα ώστε να γίνω αποδεκτός.

λάτρεψε ένα διαδικτυακό τοτέμ και θα σε λατρέψει και αυτό

 ...ήταν  τόσο όμορφη, νέα, κομψή...πάντα με ωραία ρούχα, καλοχτενισμένη , γελαστή...σε μισοτολμηρές πόζες αλλά όχι χυδαίες: 

λίγο μπούτι, λίγο στήθος...σαν σωστή μερίδα κοτόπουλου.

Γίναμε "φίλοι" για να μην χάνω τα πόστ της και να χαζεύω και το κοινό της με τις εκδηλώσεις λατρείας.

Τα λόγια της λίγα και κοινότοπα, αλλά τα μηνύματα δυνατά: 

είμαι νέα , όμορφη, σέξυ, ευγενική, καλοσυνάτη.

Και "φίλη" μπορείτε να με έχετε : 

…ένα σέξυ διαδικτυακό τοτέμ γιά να με προσκυνάτε.

Φαίνεται πως έχουν και τα τοτέμ τις ανάγκες τους: 

αν δεν τα λατρεύεις, μαραζώνουν. 

Τα τοτέμ δεν είναι απαθή και απρόσιτα μέσα στην ιερότητά τους... έχουν σχέση αμφίδρομης προσφοράς και αλληλεγγύης με τους πιστούς, που χοροπηδάνε γύρω τους: 

ο πιστός πιστεύει και νιώθει προστασία και θαλπωρή και το τοτέμ παίρνει επιβεβαίωση και δικαιώνεται ως ύπαρξη.

Δεν είναι μικρο πράγμα να σου κάνει διαδικτυακά πρόταση γάμου ο Καρίμ απ´ το Μαρόκο: 

….ας τα βλέπει όλα αυτά  και ο ηλίθιος ο Μάκης και ο Τάκης.

οι φωνακλάδες

...στην Ελλάδα, την χώρα των εγωκεντρικών τενεκέδων, υποφέρουν οι άξιοι, οι παραγωγικοί και οι low profile.

Είναι αυτοί που βγάζουν αθόρυβα την πιό πολλή δουλειά και πληρώνουν τους πιό πολλούς φόρους.

 Τους φόρους αυτούς, τους παίρνουν μετά οι πιο φωνακλάδες από τους υπόλοιπους, για να τους μοιραστούν μεταξύ τους ανάλογα με το πόσο δυνατά φωνάζουν.

δες το συντριβάνι, άκου το συντριβάνι

 …βαρέθηκα να διαβάζω,  να βλέπω και να διαπιστώνω αθλιότητες:

απο ένα σημείο και μετά , ο κάθε κατά συρροήν βιασμένος, κακοποιημένος και προσβεβλημένος, υιοθετεί μιά παθητική στάση ανοχής, αδιαφορίας, άγνοιας.

…τι και αν εγιναν κάρβουνο 57 νέα παιδιά ?

…τι και αν η πολιτεία έσπευσε να μαζέψει μπάζα, καμμένες σάρκες και κόκκαλα, ανακατεμένα με σιδερα και χώματα?

…όλα μπάζα είναι και να πάνε στην χωματερή.

Να αποκατασταθεί η εικόνα ευπραξίας και ευνομίας.

Κάποιοι παρακολουθούσαν τους μισούς υπουργούς, τον αρχηγό του στρατού και άλλους σπουδαίους.

Κατάσκοποι? Τούρκοι? Ρώσσοι,? Μαφία?

…ο προιστάμενός τους Πρωθυπουργός?

Κανείς δεν ξέρει και όλοι είμαστε οκ.

Παραιτούνται οι γιατροί από  το ΕΣΥ γιατί δεν αντέχουν και θα πεθάνουν στα ΤΕΠ , οι ίδιοι,  μαζί με τους ασθενείς?

…και τα παιδάκια περιμένουν δυο χρόνια να χειρουργηθούν στο Παίδων και αν?

…τον κακό τους τον καιρό οι γιατροί που «δεν βάζουν πλάτη».

Σήμερα το πρωί έφαγα 2  ώρες να κοιτάζω  ένα συντριβάνι.

Το νερό που χοροπηδάει και κάνει φρουφρουφρου….φρου…είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο διαλογισμού.

Καταφέρνεις να εστιάζεις όραση και ακοή στο συντριβάνι και αδειάζεις από σκέψεις και συναισθήματά που έρχονται…χοροπηδώντας σαν απρόσκλητα πιθηκάκια.

 

Η απομόνωση αυτή, ο διαλογισμός δηλαδή, επιτυγχάνει ένα διάλειμμα στην διάρκεια του οποίου ξεκουράζεται ενεργητικά  ο εγκέφαλοςκαι το σώμα.

Διότι εγκέφαλος  και σώμα είναι  ένα πακέτο, ένα πράγμα , ενιαίο σύνολο.

Η ξεκούραση αυτή είναι ενεργητική, συνειδητή και δεν έχει σχέση με τον ύπνο : είναι διαφορετική νευροφυσιολογική δραστηριότητα.

… και το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα το πιστοποιεί αυτό.

…λοιπόν… συνιστώ, είτε «Συντριβάνι»…

…είτε ακρόαση κιθάρας  από τον περιφημο βραζιλιάνο κιθαριστα Γιαμάντου Κόστα.

Τις αθλιότητες, τις αγνοώ.

https://youtu.be/eeAv_SfAWmc?si=-u4eH5Zt2Ukai5On

εγώ και οι υπουργοί παιδείας και υγείας

 Όταν ήμουν μικρός - μαθητής η φοιτητής - είχα την ψευδαίσθηση  ότι ο υπουργός παιδείας μπορεί να κάνει καλύτερο σχολείο και να αλλάξει την ζωή μου. 

Ονειρευόμουν κάτι πιό ενδιαφέρον, πιό φιλικό, πιό συναρπαστικό, πιό δημιουργικό. 

Καθόμουν λοιπόν,  σαν αφελής , και διάβαζα τις δηλώσεις του εκάστοτε νέου υπουργού όταν αναλάμβανε. 

Να δω τι πιστεύει, τι σχεδιάζει.

Οι υπουργοί άλλαζαν, οι κυβερνήσεις άλλαζαν, οι πρωθυπουργοί άλλαζαν, και η παιδεία πήγαινε απ´ το κακό στο χειρότερο.

Μετά,  που έγινα νέος  γιατρός, άρχισε η ίδια αυταπάτη με τον υπουργό υγείας : 

πίστευα  πως αυτός μπορεί να αλλάξει τα πράγματα . 

Αφού άλλαξα κάμποσους υπουργούς υγείας , και αφού μεγάλωσα εν τω μεταξύ και έγινα λιγότερο αγαθιάρης, κατάλαβα ότι ο υπουργός δεν  έρχεται για να αλλάξει την ζωή μου: 

έρχεται για να αλλάξει την δική του. 

Την ζωή του αλλάζει,  και των κολλητών του. 

Αντε και κάποιων ψηφοφόρων.

Την δική μου, ποτέ.

Λοιπόν,  εγώ ο αγαθός , τον παρεξήγησα τον υπουργό: 

περίμενα ριζική θεραπεία σε μια ανίατη εκφυλιστική νόσο. 

Χαζός.

Μόνο συντήρηση κάνεις εκεί.

«Ρεαλιστική προσέγγιση των θεραπευτικών στόχων», μας έλεγαν στο πανεπιστήμιο. 

«Και στην πολιτική,  ρε κακομοίρη, το ίδιο κάνουμε» , θα μου έλεγε ο υπουργός υγείας.

«Ρεαλιστική, βρε».

«Βάλε μυαλό»

Έβαλα.

θεωρίες συνωμοσίας ή εφιαλτικά σενάρια?

 «θεωρίες συνωμοσίας»

…φοβάμαι μήπως γίνω σαν κάτι παλαβούς γέρους που έβλεπα μικρός οι οποίοι έλεγαν συνεχώς εξωφρενικές θεωρίες συνωμοσίας με το φυσικότερο ύφος… και τους λυπόμουνα.

…βλέπετε έχω  και εγώ θεωρίες συνωμοσίας,  έτοιμες να μου καρφωθούν  στο μυαλό.

Κακά σημάδια?

Ίσως.

… ή μήπως ο κόσμος χάλασε και δικαίως  τον υποπτεύομαι?

Το πρόβλημα είναι ότι,  μερικές από αυτές τις παλιές θεωρίες συνωμοσίας,  απεδείχθη ότι δεν ήταν  θεωρίες αλλά πραγματικότητα.

Διαβάζοντας ιστορία μαθαίνεις χίλια δυό πράγματα που έμοιαζαν  επιστημονική φαντασία,  θεωρίες συνωμοσίας…

…..δηλαδή νοσηρής φαντασίας.

…και τελικά,  διαπιστώνεις ότι υπήρχε ποσοστό  αλήθειας σε όλα αυτά που διάβαζες ως μυθεύματα. 

Για παράδειγμα, ενώ οι «ιπτάμενοι δίσκοι»…και τα UFO…  και οι «εξωγήινοι» είχαν χαρακτηριστεί ως προϊόντα φαντασιοπληξίας ορισμένων αφελών και ανισόρροπων, τελικά  βλέπουμε να γίνονται επίσημες αποκαλύψεις από ανώτατα ειδικά κλιμάκια στρατιωτικών υπηρεσιών  των ΗΠΑ, να γίνονται αποκαλυπτικές συνεντεύσεις ειδικών  στην Γερουσία, να συγκροτούνται ειδικές επιτροπές μελέτης των φαινομένων αυτών και, γενικά, να φαίνεται ότι κάτι γίνεται ρε παιδιά εκεί πέρα… δεν είναι όλα μπούρδες…κάτι υπάρχει…

Αλλά το λένε με μισόλογα.

Άλλο παράδειγμα: 

υπήρχε η φήμη ότι η θρησκεία του σατανισμού είναι κάτι υπαρκτό και μάλιστα σε ελίτ πολιτικές και οικονομικές,  διεθνώς.

….και έλεγα «έλα ρε παιδιά τώρα αν είναι δυνατόν»… 

Και τελικά βλέπουμε, ακόμη και στην τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων,   να παρελαύνουν σκοτεινές εφιαλτικές φιγούρες και σκοτεινά συμβολα πάνω κάτω, σαν σε προσπάθεια να μας πουν ότι «εδώ είμαστε… και πάρτε το απόφαση, ρε».

Τώρα τελευταία μου καρφώθηκε ένα άλλο σενάριο συνωμοσίας καθόλου ενθαρρυντικό… και δεν θέλω να το πιστέψω.

… αν και αρχίζω να θεωρώ ότι δεν είναι απίθανο τελικά: 

από αυτά που διαβάζω και πληροφορούμαι,  σκόρπια δεξιά και αριστερά, έχω την εντύπωση ότι διάφοροι διαβολικοί εγκέφαλοι στην Αμέρικα  - αλλά και με συνεργάτες στην Ευρώπη - προγραμματίζουν πυρηνικό παγκόσμιο  πόλεμο.

Ελπίζουν  βέβαια ότι θα γίνει ένας πόλεμος στην Ευρώπη μόνο,  μεταξύ ευρωπαίων και Ρώσων, και  ότι  η Αμερική θα την γλυτώσει.

…ώστε μετά η Αμέρικα να κυριαρχήσει σε όλα τα αποκαίδια.

Στην Ουκρανία σκοτώνονται κάθε μέρα 1000 με 2000 άνθρωποι.

Έχουν σκοτωθεί συνολικά πάνω από 500.000 με 600.000. 

Απίστευτα πράγματα…και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. 

Διάφορες πολιτικές σαπιοκοιλιές  δεξιά και αριστερά,  στην Ευρώπη και στην Αμερική,  αποφασίζουν να στείλουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στη μηχανή του κιμά και στα νεκροταφεία. 

Δεν υπάρχει κανένας ηθικός ενδοιασμός για τίποτα.

Μας κυβερνάνε αδίστακτοι εγκληματίες, ένθεν κακείθεν. 

Και τα περί «Δημοκρατίας»,  «ελευθερίας του λόγου» και των διαφόρων «ανθρωπιστικών αξιών» και «δικαιωμάτων» μοιάζουν με θλιβερά ανέκδοτα…