«η αξιολόγηση του γιατρού»
Ο γιατρός αξιολογείται με διαφορετικό τρόπο από το λαό και με διαφορετικό τρόπο από την εξουσία, δηλαδή τους «προύχοντες»….πχ δημαρχαίους , πολιτικάντηδες κλπ
1)αυτόν που δουλεύει σχεδόν τζάμπα και είναι διαθέσιμος να απαντάει σε όλες τις αγχωμένες χαζομάρες που του θέτουν υπ´ όψιν όλο το εικοσιτετράωρο και ειδικά το Σάββατο βράδυ στις δώδεκα
2) αυτόν που πρόθυμα παριστάνει ότι συμφωνεί με τις διαγνώσεις τις οποίες κάνει η κουμπάρα του αρρώστου η οποία φυσικά τα ξέρει όλα και την οποία συμβουλεύονται πριν από όλους.
Έτσι ο γιατρούκος αποδεικνύει ότι είναι «άνθρωπος» , «δημοκρατικός», «καταδεκτικός», και επιστήμων που «τιμά τον όρκο του Ιπποκράτη».
Οι «προύχοντες», δηλαδή οι κομματικοί εγκάθετοι και λοιποί «μάνατζερς», ως «καλό γιατρό» θεωρούν τον μαλάκα που δείχνει να σέβεται απεριόριστα κάθε απλοϊκη γνώμη τους επί ιατρικών θεμάτων και που ξέρει να χειροκροτεί σωστά και δυνατά.
Όταν λένε τις κονσερβαρισμένες ιδεολογικόμορφες προκάτ ανοησίες τους, ο γιατρός πρέπει να τους ακούει σοβαρός και με προσοχή, κοιτάζοντας τους στα μάτια.
Αν πάρει τον λόγο πρέπει να ξεκινήσει με την φράση «όπως είπε προηγουμένως ο κύριος υπουργός» …
Ο γιατρός που κάνει τα παραπάνω σωστά και συχνά, δείχνει ότι είναι ένας εξαίρετος γιατρός που ξέρει τα θεμελιώδη της κοινωνικής ιατρικής συμπεριφοράς και έχει μέλλον για προαγωγή και περαιτέρω προκοπή.