κάποια γκόμενα που σου αφήνει κουσούρι
Αναρωτιέμαι γιατί οι άραβες και οι αφρικανοί που μεταναστεύουν στην βόρεια Ευρώπη βγάζουν τόσο μεγάλη επιθετικότητα και θυμό… και μοιάζουν να μισούν τις χώρες που τους υποδέχθηκαν και στις οποίες προφανώς ζουν καλύτερα και κυρίως με περισσότερη ασφάλεια.
Στην Ευρώπη έχουν εξασφαλισμένη τροφή, επιδόματα, υγεία, εκπαίδευση για τους ίδιους και τα παιδιά τους…πραγματα καθόλου σιγουρα στις χώρες τους…
…και, κυρίως, λιγότερη βία, τρομοκρατία και καταπίεση.
Προέρχονται από χώρες που το κεφάλι σου είναι ασταθές στους ώμους σου…
…άρα…γιατί όσο μίσος? και τόσος θυμός?
Νομίζω ότι είχαν κατασκευάσει στο κεφάλι τους μιά φαντασίωση για ένα παράδεισο που δεν υπάρχει.
Οι χώρες αυτές έχουν μέν αυτές τις παροχές αλλά είναι κρυόκωλες χώρες, με κρυόκωλους κατοίκους και με κρυόκωλο περιβάλλον.
Δεν αισθάνονται άνετα, δεν μπορούν να βγουν έξω να περπατήσουν, να χαζέψουν, να πιουν καφέ με τις ώρες στα καφενεία… διότι κάνει κρύο και γιατί δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό.
Νιώθουν την κρυφή περιφρόνηση των ντόπιων που τους βλέπουν σαν ενοχλητικά έντομα.
Νιώθουν ότι δεν πρόκειται να ενσωματωθούν ποτέ στην κοινωνία της ευρώπης και ότι ο τόπος αυτός δεν τους ταιριάζει.
Νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν :
τους υποσχέθηκαν πολλά και τους έδωσαν λίγα.
Νιώθουν ότι είναι αντικείμενα εκμετάλλευσης… γιατί το πιθανότερο είναι να κάνουν σκατοδουλειές σε όλη τους τη ζωή.
Νιώθουν ότι οι αξίες τους, οι πεποιθήσεις τους και ο πολιτισμός τους, δε γίνεται σεβαστά.
Παρά τις περί του αντιθέτου βεβαιώσεις.
Στην Ελλάδα δε νιώθουν εξαπατημένοι γιατί η Ελλάδα έχει τα χάλια της και δεν υποσχέθηκε ποτέ τίποτα.
Βλέπουν τους έλληνες να ταλαιπωρούνται με τα προβλήματά τους και νιώθουν ότι είναι κι αυτοί μαύροι αλλά με άσπρο δέρμα.
Είναι και οι έλληνες αντικείμενα εκμετάλλευσης από κάποιους ευγενείς που λένε ανήκουν στην ίδια φυλή αλλά τελικά είναι μάλλον ειδική ράτσαξεπουλημένων απατεώνων.
Έχει ενδιαφέρον ότι ο Γιάννης Αντετοκούμπο θα γυρίσει στην Ελλάδα όταν τελειώσει η καριέρα του.
Στην Αμερική δε νιώθει άνετα παρά το ότι υπάρχει εκεί μεγάλη κοινότητα Αφροαμερικανών με τους οποίους θα έπρεπε να νιώθει κάποια φυλετική συγγένεια.
Αλλά δεν την νιώθει αυτή την συγγένεια:
είναι άλλη ράτσα αυτοί παρά το ότι είναι μαύροι.
Ο Γιάννης νιώθει πιο πολλή συγγένεια με τους έλληνες που είναι άσπροι παρά με τους μαύρους αμερικάνους.
Σπάω πλάκα με τους έλληνες που πήγαν μετανάστες και βρίζουν την Ελλάδα και όλοι ασχολούνται με την Ελλάδα:
μερικοί παρακολουθούν τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα πολύ περισσότερο απ’ ότι τα παρακολουθώ εγώ που ζω εδώ.
Επίσης σπάω πλάκα με μερικούς αλβανούς - ελληνοποιημένους σε μεγάλο βαθμό - οι οποίοι επίσης βρίζουν την Ελλάδα, αφού πήγανε σε χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής:
ασχολούνται συνέχεια με την Ελλάδα, βρίζοντας την.
Για παράδειγμα ο Γκασμέντ Καπλάνι και ο Νίκος Άγκο.
Αντιπαθητικοί και οι δύο αλλά μοιάζουν να έχουν καημό που δεν μένουν στην Ελλάδα… ενώ συνεχώς την βρίζουν.
Σαν μια φιλενάδα που τα χάλασες και σε απασχολεί για χρόνια… ενώ δεν θέλεις ούτε να την βλέπεις.
Είναι η Ελλάδα μιά χώρα που μοιάζει με γκόμενα που σου αφήνει κουσούρι.