Τζινγκλ Μπελ
Δεν θέλω να πάω ούτε στη Βουδαπέστη ούτε στη Βιέννη.
Ούτε στην Πράγα.
Δε με ενδιαφέρει η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα με τα τζιγκλ μπελ.
….δεν θέλω να χαζεύω τις βιτρίνες τα λαμπιόνια και τους πεζόδρομους.
Φυσικά και δεν θέλω να πάω στο Ροβανιέμι της Φιλανδίας να δω τον άγιο Βασίλη.
… δηλαδή ένα χοντρό Φιλανδό να κάνει Χοχοχο και να χαϊδεύει την κοιλιά του.
Από χαζούς χοντρούς, έχουμε και στην Ελλάδα, άφθονους.
Ούτε καν στα Καμμένα Βούρλα δεν θέλω να πάω…
…τα φυλάω όταν αγριέψουν οι ρευματισμοί μου.
Όταν ήμουν μικρός, πήγαινα στο Μινιόν και στον Λαμπρόπουλο.
Μετά που κάηκαν από τους επαναστάτες που πάλευαν τον καπιταλισμό, πήγαινα βόλτα στα βιβλιοπωλεία και έτρωγα λουκουμάδες.
Αυτό μάλιστα:
οι χανιώτικοι λουκουμάδες του Κτιστάκη, στην Σωκράτους, κάτω από την Ομόνοια.
Ένα λουκουματζίδικο μου απέμεινε από την νεαρή μου ηλικία.
…είναι ένα καφενείο βγαλμένο από την δεκαετία του εβδομήντα που παίζει τζαζ και σόουλ μουσική και πουλάει μόνο λουκουμάδες.
… που έρχονται και τρώνε οι Κρητικοί , σαν σε προσκύνημα.
Τα πρεζόνια και οι τριτοκοσμικοί που περνάνε από έξω απειλητικοί, είναι υπόμνηση της διαφοράς του Παραδείσου με την Κόλαση.
Αν και όταν πάμε στον Παράδεισο, πιστεύω ότι οι αρμόδιοι δεν θα μας δείχνουν τα βασανιστήρια της Κόλασης.
Είναι αντιαισθητικά.
Όπως όλοι αυτοί μέσα στις χαρτόκουτες της Σταδίου.
Γιαυτό ψωνίζω βιβλία μέσω ίντερνετ.
Οι χαρτόκουτες μου χαλάνε την γιορτινή διάθεση.