“ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ”

 Έλα πολύ ενδιαφέρον γεγονός, από ιατρική άποψη, περιγράφεται στο σημερινό ευαγγέλιο της Κυριακής. 

Είναι από το κατά Λουκά ευαγγέλιο όπου αναφέρει δύο θαύματα:

την ιστορία μιας δωδεκαετούς νεαρής η οποία πέθαινε απο άγνωστη αιτία και την οποία θεραπευσε ο Χριστός ενω ήταν ετοιμοθάνατη ( η ανέστησε μόλις είχε πεθάνει)  και μιάς γυναίκας με μητρορραγία από δώδεκα χρόνια η οποία δε σταματούσε ποτέ και την οποία είχαν προσπαθήσει να θεραπεύσουν διάφοροι γιατροί ανεπιτυχώς.

 Ο Χριστός, κάποια ώρα που ήταν στριμωγμένος μέσα στο πλήθος,  ένιωσε να φεύγει κάποια «δύναμη» (ενέργεια?)  από μέσα του και είπε «κάποιος με άγγιξε, ένιωσα να μου φεύγει δύναμη». 

Ήταν η γυναίκα  με την μητρορραγία η οποία είχε αγγίξει στο χιτώνα του και η οποία θεραπεύτηκε αυτοστιγμεί.

Τέτοιες θαυματουργικές ιάσεις,  οι οποίες γίνονται από Αγίους και περιγράφονται σε συναξάρια ή άλλα κείμενα, αλλά και με Αγίους άλλων θρησκειών οι οποίοι περιγράφουν αντίστοιχες θαυματουργικές ιάσεις, είναι ενδιαφέρον ότι περιγράφουν   το ίδιο φαινόμενο: 

νιώθουν να φεύγει «ενέργεια» από μέσα τους.

Μάλιστα,  μετά την θαυματουργική ίαση, αισθάνονται «εξάντληση».

Ακόμα πιο ενδιαφέρον στο ανωτέρω κείμενο είναι το γεγονός ότι δεν περιγράφεται στο κείμενο επαφή ανάμεσα στα δύο σώματα… 

Δηλαδή η ασθενής  δεν ακούμπησε το σώμα του Χριστού αλλά μόνο το χιτώνα. 

Αυτό έχει σημασία γιατί σημαίνει ότι αν μεταδόθηκε κάποια ενέργεια, δεν μεταδόθηκε από το ένα σώμα στο άλλο αλλά μεταδόθηκε μέσω του χιτώνα, η τελοσπάντων, με κάποιο άλλο τρόπο…. αλλά εν αγνοία του Χριστού.

Άρα όχι μέσω υποβολής, ύπνωσης κλπ.

Ίσως έχει κάποια σημασία ότι ο Ευαγγελιστής Λουκάς ήταν γιατρός άρα μπορούμε να θεωρήσουμε την περιγραφή του αρκετά αξιόπιστη και από ιατρικής πλευράς. 

Θα είχε πάρει ιστορικό πιο αξιόπιστο από οποιονδήποτε άλλον.

Το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 27/10/24. Κυριακή Ζ΄ Λουκά με τα δύο θαύματα του Ιησού. 

Ευαγγέλιο Κυριακής, Κατά Λουκά Η'(οκτώ) 41-56 :

Καὶ ἰδοὺ ἦλθεν ἀνὴρ ᾧ ὄνομα ᾿Ιάειρος, καὶ αὐτὸς ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχε· καὶ πεσὼν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ παρεκάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ,

ὅτι θυγάτηρ μονογενὴς ἦν αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν. ᾿Εν δὲ τῷ ὑπάγειν αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέπνιγον αὐτόν.

καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ρύσει αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ἰατροῖς προσαναλώσασα ὅλον τὸν βίον οὐκ ἴσχυσεν ὑπ᾿ οὐδενὸς θεραπευθῆναι, προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη ἡ ρύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς.

καὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς· τίς ὁ ἁψάμενός μου; ἀρνουμένων δὲ πάντων εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ· ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου;

ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ.

ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθε, τρέμουσα ἦλθε καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ δι᾿ ἣν αἰτίαν ἥψατο αὐτοῦ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ, καὶ ὡς ἰάθη παραχρῆμα.

ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θάρσει, θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· πορεύου εἰς εἰρήνην.

῎Ετι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγων αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν ἡ θυγάτηρ σου· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον.

ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀκούσας ἀπεκρίθη αὐτῷ λέγων· μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται.

ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν οἰκίαν οὐκ ἀφῆκεν εἰσελθεῖν οὐδένα εἰ μὴ Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸς καὶ τὴν μητέρα

ἔκλαιον δὲ πάντες καὶ ἐκόπτοντο αὐτήν. ὁ δὲ εἶπε· μὴ κλαίετε· οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει.

καὶ κατεγέλων αὐτοῦ, εἰδότες ὅτι ἀπέθανεν.

αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼν ἔξω πάντας καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτῆς ἐφώνησε λέγων· ἡ παῖς, ἐγείρου.

καὶ ἐπέστρεψε τὸ πνεῦμα αὐτῆς, καὶ ἀνέστη παραχρῆμα, καὶ διέταξεν αὐτῇ δοθῆναι φαγεῖν.

καὶ ἐξέστησαν οἱ γονεῖς αὐτοῖς. ὁ δὲ παρήγγειλεν αὐτοῖς μηδενὶ εἰπεῖν τὸ γεγονός.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ :

Η θυγατέρα του Ιάειρου και η γυναίκα με την αιμορραγία

Και ιδού, ήρθε ένας άντρας που είχε το όνομα Ιάειρος, και αυτός ήταν άρχοντας της συναγωγής. 

Και αφού έπεσε δίπλα στα πόδια του Ιησού, τον παρακαλούσε να εισέλθει στον οίκο του, γιατί είχε μια θυγατέρα μονογενή, περίπου δώδεκα ετών, και αυτή πέθαινε. Ενώ λοιπόν αυτός πήγαινε, τα πλήθη τον συνέπνιγαν.

Και μια γυναίκα που είχε ροή αίματος από δώδεκα έτη, η οποία σε γιατρούς κατανάλωσε όλη την περιουσία της και δεν μπόρεσε από κανέναν να θεραπευτεί, αφού πλησίασε από πίσω του, άγγιξε το κράσπεδο του ρούχου του και αμέσως σταμάτησε η ροή του αίματός της.

Και είπε ο Ιησούς: «Ποιος είναι αυτός που με άγγιξε;» Ενώ λοιπόν όλοι αρνούνταν, είπε ο Πέτρος: «Επιστάτη, τα πλήθη σε συμπιέζουν και σε συνθλίβουν».

Ο Ιησούς όμως είπε: «Με άγγιξε κάποιος, γιατί εγώ κατάλαβα ότι δύναμη έχει εξέλθει από εμένα».

Όταν είδε λοιπόν η γυναίκα ότι δε διέφυγε την προσοχή, τρέμοντας ήρθε και έπεσε μπροστά του και διηγήθηκε μπροστά σε όλο το λαό για ποια αιτία τον άγγιξε και πώς γιατρεύτηκε αμέσως.

Εκείνος της είπε: «Θυγατέρα μου, η πίστη σου σε έχει σώσει. πήγαινε με ειρήνη».

Ενώ αυτός μιλούσε ακόμη, έρχεται κάποιος από την οικία του αρχισυνάγωγου λέγοντας: «Η θυγατέρα σου έχει πεθάνει. μην ενοχλείς πια το δάσκαλο».

Αλλά ο Ιησούς, όταν άκουσε, του αποκρίθηκε: «Μη φοβάσαι, μόνο πίστεψε, και θα σωθεί».

Όταν ήρθε λοιπόν στην οικία, δεν άφησε κανέναν να εισέλθει μαζί του παρά μόνο τον Πέτρο και τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και τον πατέρα του παιδιού και την μητέρα του.

Και όλοι έκλαιγαν και τη θρηνούσαν. Αυτός είπε: «Μην κλαίτε, γιατί δεν πέθανε αλλά κοιμάται».

Και τον περιγελούσαν, γιατί ήξεραν ότι πέθανε.

Αυτός, όμως, αφού κράτησε το χέρι της, φώναξε λέγοντας: «Κορίτσι, σήκω».

Και επέστρεψε το πνεύμα της και σηκώθηκε αμέσως, και ο Ιησούς διέταξε να της δώσουν να φάει.

Και έμειναν εκστατικοί οι γονείς της. Εκείνος τους παράγγειλε να μην πουν σε κανέναν το γεγονός.

Ο ιδανικός άνδρας

Εχω την εντύπωση ότι ο Κασσελάκης αρέσει στον γυναικείο πληθυσμό.. και στις νέες αλλά και  στις  μεγάλες.

… και αναρωτιέμαι..

 γιατί;

…κανονικά , ως ομοφυλόφιλος,  θα έπρεπε να τους είναι αδιάφορος. 

…κσι όμως, συμβαίνει. 

Πρέπει να έχει σχέση όχι μόνο με τα αισθητικά κριτήρια αλλά και με τις κοινωνικές ανακατατάξεις στα φύλα : 

ωραίος είναι όποιος μοιάζει με τον Κεν, τον φίλο της Μπάρμπι. 

Κούκλος αλλά όχι σκληρό αρσενικό.

Νέος , δροσερός, αψεγάδιαστος, ατσαλάκωτος.

…ξενέρωτα ευγενικός. 

Δεν θολώνει το νερό.

Άρα και εύκολα διαχειρίσιμος.

Μια αρσενική κούκλα - σύντροφος, ένα νοήμον pet ράτσας που δεν σε εγκαταλείπει.

Τι και αν είναι γκαίη; 

Δεν πειράζει… καλύτερα: 

δεν έχει απαιτήσεις, δεν βγάζει τοξική αρρενωπότητα.

Ταιριάζει απόλυτα με την ανδροποιημένη γυναίκα : συναντήθηκαν κάπου στην μέση του αρσενικού-θηλυκού διπόλου.

Συζητάνε και για μόδα: για παπούτσια  και για τσάντες. 

Για τον σοσιαλισμό, μάλλον όχι.

Ξενέρωτα θέματα.

Για σκύλους, ναι .

Η σκύλα η Κάρλι δικαιούται αγάπη και 

προσοχή .

Είναι τόσο αξιαγάπητη.

Δεν σε αμφισβητεί ποτέ.

Έτσι πρέπει να είναι τα αρσενικά.

«εκστρατεία υπέρ»

 Προσπαθώ συνεχώς να κατεβάσω  καμμιά ιδέα γιά να τα κονομήσω.

Παρατηρώ διάφορους ξύπνιους τύπους που τόχουν καταφέρει για να δώ τις μεθόδους τους.

Λοιπόν... μιά κοινή, συχνή, μέθοδος είναι η «εκστρατεία υπερ»: 

Βρίσκεις μιά ομάδα αδικημένων η καταπιεσμένων και αρχίζεις μια «εκστρατεία ενημέρωσης της κοινωνίας» και κατάργησης του «στίγματος» και της «περιθωριοποίησης».

Σκέφτηκα τους  καραφλούς , τους κοντούς και τους μυτόγκες.

Όλους τους άλλους στιγματισμένους,  τους έχουν ήδη πιάσει άλλοι.

 «Ναι, κύριε...γιατί  να έχω κοινωνικό «στίγμα» που είμαι καραφλός»?

 «Αδικία»!

«Στιγματισμός κοινωνικός και ψυχολογικός»!

«Περιθωριοποίηση και απομόνωση»!

Βήμα πρώτο :  θα ιδρύσω μιά ΜΚΟ για το «στίγμα» της καράφλας.

Θα ψαρέψω  ένα σωρό ψώνια και παλαβούς απο άλλες ΜΚΟ με αντίστοιχο κοινωνικό ακτιβισμό.

Απο παλαβούς ακτιβιστές , βρωμάει ο τόπος.

Αφού βρώ 20-30 του χεριού μου, θα φτιάξω σύλλογο - αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία - ΜΚΟ.

Σημασία έχει να τα φέρνω έτσι,  ώστε να έχω πάντα την πλειοψηφία για να μη μου φάει κανείς το κουμάντο.

Αμέσως μετά, αρχίζω την φασαρία: δελτία τύπου , συνεντεύξεις, διαμαρτυρίες, παραστάσεις , πορείες, «συναυλίες υπέρ»  και καταγγελίες.

Διαδίκτυο και θετικά τρολλ.

Δεν χρειάζεται να είναι όλοι καραφλοί: θα είναι και άλλοι «μειονοτικοί» που απλά θα συμπαρίστανται.

Έτσι γίνονται αυτές οι δουλειές: οι ακτιβιστές της μιάς ομάδας μπορούν να πάνε στην ενίσχυση της άλλης  ομάδας και ανάποδα.

Όλα για το κοινό καλό : τις επιδοτήσεις μειονοτήτων.

Η συνεργασία είναι στην φασαρία, όχι στην μάσα: ο καθένας τρώει τις δικές του επιδοτήσεις, μόνος του.

...μην τρελλαθούμε κιόλας.

Σημασία έχει η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης: αν δεν μας βάλει πλάτη η κοινωνία, προκοπή δεν κάνουμε.

Αλλά και η δική μας «αυτοεκτίμηση» πρέπει  να ενισχυθεί.

Είμαστε περήφανοι καραφλοί...όχι κακομοίρηδες που ζητιανεύουμε λεφτά και συμπάθεια.

Μιά οργισμένη αλλά και χαρούμενη «καραφλοπαρέλαση», ίσως βοηθούσε.

Και σίγουρα, θα είχε ενδιαφέρον.

οι λέξεις

 

Ποια είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη λέξη στην ελληνική  γλώσσα?

Προφανώς η λέξη «μαλάκας». 

Καμιά φορά ακούω παιδάκια του δημοτικού σχολείου σε πλατείες που παίζουν και είναι απίστευτο πόσο συχνά χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη. 

Βέβαια την χρησιμοποιούν την έννοια του βλάκα, του ανίκανου και του γελοίου. 

Δεν την χρησιμοποιούν κυριολεκτικά.

 Το ίδιο γίνεται και στην καθημερινή ζωή των ενηλίκων. 

Αλλά είναι ένα πρόβλημα και αυτό. 

Οι λέξεις  που χρησιμοποιούμε έχουν ψυχολογική και νοητική βαρύτητα: καθορίζουν  την σκέψη μας. 

Δηλαδή το πράγμα πάει κι ανάποδα: 

δεν είναι μόνο η σκέψη που διαμορφώνει την γλώσσα.

Και η ίδια γλώσσα διαμορφώνει την σκέψη. 

Δηλαδή οι λέξεις  που λέμε προσανατολίζουν τις σκέψεις μας και το συναίσθημά μας:

μας οδηγούν ασυναίσθητα στο τι θα σκεφτόμαστε και τι θα αισθανόμαστε. 

Αυτό είναι και η βασική έννοια του «new speak».

Της «νέας ομιλίας»,  του Όργουελ. 

Το «υπουργείο πολέμου» μετονομάστηκε σε «υπουργείο ειρήνης» κοκ.

Και δεν το έκαναν αυτό μόνο οι κομμουνιστές αλλά και όλες οι θρησκείες και ιδεολογίες, ιδιαίτερα οι πιο αυταρχικές. 

Και τώρα η Woke ιδεολογία.

Οι λέξεις δεν είναι απλά εργαλεία επικοινωνίας: 

 συνιστούν και αδιόρατα κοινωνικά σημάδια και  κοινωνικά μηνύματα.

…μηνύματα που χρήζουν περαιτέρω ερμηνείας και επεξεργασίας.

Μηνύματα πάνω σε κοινωνικές αλλαγές.

….σοβαρές αλλαγές στην σκέψη και  στο συναίσθημα που αρχικά περνάνε ξώφαλτσα , αόρατες στα μάτια, την ψυχή  και το μυαλό .

Στην αρχική φάση,  δεν τις παίρνεις είδηση τις αλλαγές…και, όταν θεριέψουν, γίνονται τσουνάμι που σε παρασέρνει σαν ανίσχυρο  άχυρο σε ορμητικό ποτάμι.

…πχ η αλλαγή λεξιλογίου  που προσπάθησε να κάνει ο Κασελάκης είναι τεράστιας σημασίας πάνω στην πολιτική κατεύθυνση του ΣυΡιζΑ: 

 αλλάζοντας λεξιλόγιο,  αλλάζεις προτεραιότητες,  αλλάζεις και πολιτική.

Το είχα πεί και παλιότερα αυτό, όταν ανέλαβε.

Προφανώς,  τον δασκάλεψαν επικοινωνιολόγοι.

…που είναι γάτες στην χρήση της γλώσσας.

Έτσι δουλεύουν., αυτοί, με συνθήματα, νέες λέξεις.

Με νεολογισμούς.

Νέες λέξεις, νέες «πολιτικές».

Αλήθεια, ποιές λέξεις χρησιμοποιούσαν πιο συχνά οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας?

Τις ίδιες,  έλεγαν, για χιλιάδες χρόνια .

Νομίζω ότι πιο συχνά έλεγαν την λέξη Θεός (Θεέ μου!), Χριστός (Χριστέ μου!),  Παναγία (Παναγία μου!)

Το να εγκαταλειφθεί από την κοινωνία η λέξη «Θεός» και να αντικατασταθεί με τη λέξη «μαλάκας», είναι μεγάλης  σημασίας. 

Είναι σαφές δείγμα κοινωνικής αποσύνθεσης: 

καταρχήν δίνει μήνυμα απαξίωσης και επιθετικής συμπεριφοράς προς το συνάνθρωπο. 

Τι είδους συνεργασία και κοινωνική αρμονία μπορεί  να επιτευχθεί σε μια κοινωνία όταν, συνεχώς, ο ένας αποκαλεί τον άλλο, ακόμη και τον φίλο του ή τον συγγενή του, «μαλάκα» από παιδική ηλικία?

Παρακμή.

…μανία  για δύναμη , για επικράτηση που οδηγεί σε αποσύνθεση και καταστροφή.

Αποδόμηση κάθε παραδοσιακής αξίας.

Ελλειψη σεβασμού σε οτιδήποτε έχει κύρος.

 Ο Νίτσε  νόμισε ότι γκρέμισε - σαν ιδέα- τον Θεό  από το βάθρο του, για να φτιάξει τον «υπεράνθρωπο».

…. αλλά αν ζωντάνευε ξανά…. θα έβλεπε ότι, στην προσπάθειά τους για απόκτηση δύναμης , οι άνθρωποι, αντί για υπεράνθρωποι,  έγιναν επιθετικά …ανθρωπάρια που αλληλοεξευτελίζονται.

Δεν είναι η φύση του ανθρώπου, καλή, τελικά.

Ιδικά όταν νομίζει ότι είναι τόσο σπουδαίος ώστε δικαιούται να κάτσει στον σβέρκο του άλλου και μπορεί να λέει ό,τι του γουστάρει και όπως του γουστάρει.

Χωρίς κανόνες.

υπεργυναίκες

 ...κάποτε  είχα γράψει ένα κάπως μισοθαυμαστικό - μισοειρωνικό κείμενο για τις «υπεργυναίκες» : 

τις αποκάλεσα «σουπεργουάου γκόμενες».

Είναι αυτές που είναι καταπληκτικές σε όλα: 

στην εμφάνιση, στην γοητεία, στην εργασία, στην κοινωνική λάμψη. 

Και πάντα κάνουν μιά δύσκολη δουλειά: νευροχειρουργοί, πιλότοι διαστημοπλοίων, καταπληκτικές πρωτοπορειακές επιχειρηματίες, καινοτόμες πολιτικοί κλπ.

Είχα στο μυαλό μου μια καταπληκτικη αυστραλέζα καρδιοχειρουργό  και σουπερ γκομενάρα κάτω  από τα σαράντα, την Ελληνίδα Μπάρμπι της ΝΑΣΑ,  Ελενη Αντωνιάδου ( που τελικά μας τα χάλασε με τις υπερβολές, ανακρίβειες και ψιλοσαχλαμάρες της) , ισως την Γιαννα Αγγελοπούλου στα νιάτα της.... πριν γίνει μιά  μεγαλομανής, κεφαλαιοκρατική γριά-σταφίδα.

Γιατι η σουπεργουάου,  πρέπει να είναι καταπληκτική σε όλα.

....και ταυτόχρονα νέα και ωραία.

Η κλασσική σουπεργουάου είναι μόνη: έχει περιστασιακούς δεσμούς γιατί φοβίζει τους άντρες.

Ασε που δεν την αντέχουν κιόλας.

Αλλά ούτε και αυτή μπορεί να κάτσει γιά πολύ με κάποιον άντρα: όλοι της πέφτουν λίγοι.

Γιατί τα λέω όλα αυτά?

Γιατί αναθεωρώ, μερικά,  την άποψή μου.

...υπάρχουν και οι παντρεμένες σουπεργουάου: 

είναι όμορφες, σεξυ , καταπληκτικές, λαμπερές... και έχουν και ντιζαινάτο σύζυγο: πρότυπο η Αμάλ Κλούνει.

Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε τύπους σαν τον Τζωρτζ Κλούνει ή που να του φέρνουν κάπως: 

ο έλληνας Κλούνι μάλλον θα έχει πατσοκοιλιά, ίσως προγούλι , ίσως είναι πλαδαρός απο τα πολλά ουζα και κοντοσούβλια.

....ή θα είναι ωραίος και μπρατσωμένος αλλά ψιλομπούφος.

Τότε, η σουπεργουάου αρχίζει μιά συγκινητική προσπάθεια...

...την επιχείρηση αναδόμησης της συζυγικής εικόνας: 

τον σενιάρει, τον μπετονάρει, τον σοβαντίζει και τον προβάλλει κατάλληλα για να πληροί τις προυποθέσεις του κατάλληλου γι αυτήν συζύγου.

Είναι άλογο της σειράς που το κάνει να μοιάζει με άλογο κούρσας.

Με συγκινούν αυτές οι καλές, σουπεργουάου σύζυγοι.

Ποτέ δεν καταλαβαίνεις πως σε καταπιέζουν.

Ασε που σου φτιάχνουν τα καλύτερα ντολμαδάκια, τις λατρεύει η μάννα σου και προσποιούνται τους πιό καλούς οργασμούς.