Νέα μητριαρχία ή νέα τραβεσταρχία?

 Προβοκάτσια

Είναι απίστευτο πόσες νέες, ωραίες και μορφωμένες γυναίκες δεν βρίσκουν άντρα.

Λάθος. 

Δεν βρίσκουν τον άντρα που θέλουν. 

Γιατρίνες, δικηγορίνες, επαγγελματίες, στελέχη στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με μυαλό, άποψη , λεφτά πολλες φορές, ευγενικές, σοβαρές, δεν βρίσκουν όχι σύζυγο, ούτε καν εραστή "της προκοπής".

"Της προκοπής": κάποιον αξιόλογο και αξιόπιστο ανδρα που να σταθεροποιηθεί μαζί τους σε μιά κοινή πορεία.

Τις πταίει? 

Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί.

Δεν είμαι αρμόδιος, δεν είμαι ψυχοθεραπευτής ζεύγους, δεν είμαι κοινωνιολόγος του έρωτα και του γάμου.

Η προσωπική μου εντύπωση - μιά εντύπωση από την προσωπική εμπειρία- είναι ότι βαδίζουμε σε μιά νέα μητριαρχία.

Το θηλυκό αρρενοποιείται και το αρσενικό εκθηλύνεται.

Τίποτε δεν είναι τυχαίο.

Το γυναικείο  κίνημα φαίνεται να συμμαχεί με το κίνημα των τρανσέξουαλ.

Το θηλυκό, απελευθερωμένο από οικονομικές, κοινωνικές και ψυχολογικές εξαρτήσεις, νιώθει δυνατό και ικανό να έχει ισχυρό ρόλο σε μιά πιό χαλαρού τύπου οικογένεια. 

Το αρσενικό είναι πιθανότατα περαστικό: επιτελεί τον αναπαραγωγικό του ρόλο αλλά δεν είναι στα σίγουρα, μόνιμο. 

Εξαρτάται από την διαγωγή του... πρέπει να δίνει "εξετάσεις" κατά καιρούς και να περνά επιτυχώς: ως πατέρας, ως συζυγος, ως εραστής, ως οικονομικός συνεταίρος, ως κοινωνικός σύντροφος, ως συμπαραστάτης.

Οι εξετάσεις είναι συνεχείς. Μιά αποτυχία δεν συνεπάγεται και απόρριψη. 

Μεταφορά μαθημάτων επιτρέπεται μέχρις ενός ορίου.

Εάν απορριφθεί σε ένα δυό πρωτεύοντα -πχ. Πατέρας, εραστής - τα πράγματα δυσκολεύουν δραματικά. Μάλλον θα απορριφθεί. 

Και θα αποβληθεί  φυσικά: να πάει να φοιτήσει, αλλού, πιό εύκολα, σε κανένα 

ΕΠΑΛ.