...οι αριστεροί συνήθως μιλάνε με ύφος κήνσορα για πράγματα που δεν ξέρουν τίποτε και έχουν ύφος ηθικού κριτή για αξίες που έχουν χεσμένες.
Τους αρέσουν οι μεγαλοστομίες και οι σοβαροφανείς μπουρδολογίες.
…οι δεξιοί από την άλλη, λένε λίγα και βαρετά:
γενικά δεν τα καταφέρνουν καλά στα λόγια.
Από τότε που έγιναν κοσμοπολίτες , έπαψαν να πιστεύουν στην θρησκεία και την πατρίδα.
Τώρα έπαψαν να πιστεύουν και την οικογένεια και τους βιολογικούς δεσμούς: είναι «κοινωνικές κατασκευές».
Κατέρρευσε και ο κομμουνισμός και έχασαν κάθε έννοια ρόλου και αποστολής.
Τώρα, απλά προσπαθούν να πάρουν την εξουσία υποσχόμενοι καλή διαχείριση.
Όταν παρουν την εξουσία , είναι χορτάτοι και ευτυχισμένοι σιωπηλά.
…όταν δεν την έχουν, αποδιοργανώνονται και θρηνούν.
Επειδή δεν ξέρουν τι να πουν, αντιγράφουν «προοδευτικά» συνθήματα και πρακτικές παριστάνοντας τους μοντέρνους και αποτελεσματικούς διαχειριστές.
Ο λαός πάλι , είναι δύο κατηγορίες:
…οι μισοί δεν πιστεύουν τίποτα και και απλά πάνε όπου φυσάει ο άνεμος.
…οι άλλοι μισοί επίσης δεν πιστεύουν τίποτα αλλά παριστάνουν ότι πιστεύουν, μπας και παρουν κανα κοκκαλάκι απ´ το τραπέζι του δημοσίου.
Όσοι δεν μπορέσουν να ενταχθούν σε καμία από τις παραπάνω δύο κατηγορίες, είτε αυτοκτονούν είτε μεταναστεύουν.
