Ένας από τους λόγους που τα γέρικα ζευγάρια δεν περνάνε καλά είναι ότι οι γέροι μιλάνε λίγο και σιγανά ενώ οι γριές πολύ και δυνατά.
Γενικά οι γέροι εκτιμούν την ησυχία και την γαλήνη ενώ οι γριές αγαπάνε την «συντροφιά και τον διάλογο».
…δηλαδή τον αυτοαναφορικό μονόλογο.
🙂
Θα πουν τα πάντα και με λεπτομέρειες:
από το γιαουρτάκι με τα μηδέν λιπαρά («με τον αέρα παχαίνουν») μέχρι τις οικογενειακές και άλλες σχέσεις, παλιές ιστορίες, κουτσομπολιά, παράπονα και βεβαίως κριτική πάνω στα «λάθη» και τις «παραλείψεις» του γέρου.
(που αυτή τις είχε επισημάνει από χρόνια και αγνοήθηκαν).
…δεν ξέρω τις αιτίες αυτής της μεταμόρφωσης των γέρων σε ξεδοντιασμένα λιοντάρια που είναι στο έλεος της νευρωσικής λέαινας με τα κοφτερά δόντια.
Ίσως είναι Θεική τιμωρία για τα χρόνια του Πατριαρχικού αυταρχισμού.
Ισως είναι μήνυμα της φύσης ότι ο βιολογικός ρόλος του γέρικου αρσενικού έληξε και συνεπώς να ετοιμάζεται για την οριστική αποχώρηση.
Αναρωτιέμαι πως θα επιβιώσουν οι γέροι μέχρι να πάρουν σύνταξη στα 72.
Η πολιτεία έχει ήδη αποφασίσει την εξόντωσή τους : είναι ενοχλητικοί και άχρηστοι.
Οι γριές ίσως είναι πιό χρήσιμες στον κοινωνικό και βιολογικό κύκλο:
εκπαιδεύουν τις νέες πως να φέρονται όταν γεράσουν.
🙂
